Deli’m,
Mor etekli Don Kişot’um.
Bahirden doğacak bir gün yatıyor,
aysız gecenin göğsünde.
Sen, karanlığın gölgesinde
rüzgarlı bir umudu alırken
atının terkisine
şafakla,
pus iner, didenin mavisine
acı tentürdiyot olur sızar
teninde aşk çentiğine
Büyürsün elbet
yalnız ya da uykulu
bir dadaşın döşünde
Amma velâkin
Değirmenlerin eski tadını bekleme…