Kirlenseydi Bu Ev | Ece Çeçen
Duyduklarından hoşlanmayan her insanın sergileyeceği bir tavırla ekşitti çocuk suratını. Bütün anlamsızlığı ile elinde sallanaduran kaşığı fırlatıp indi oymalı ahşap sandalyenin tepesinden. Zaten o sandalyeden hep nefret etmişti. Çocuk sırtının kamburuna biraz daha kambur ekleyen iskeletinden, kıçına kıçına batan fırlamış kenarlıklarından, eski yüzlü pis döşemesinden... Hep nefret etmişti. Ekşiyen suratı her zaman yaptığı şeyi yaptı. Çocuk [...]